Prolog

Droga Mary,

Teraz, gdy piszę ten list wiem, że nigdy go nie przeczytasz. Ba, nawet nie dotkniesz palcami koperty. Śmierć jest czymś strasznym i nadal nie rozumiem, dlaczego dosięgła akurat Ciebie. Byłaś przykładną uczennicą, wolny czas spędzałaś w bibliotece, lub na wesołych pogawędkach u Hagrida. To ja ryzykowałam i robiłam wszystkim na przekór. Niestety ten ostatni pocałunek spoczął na Tobie i nadal nie rozumiem, dlaczego to zrobiłaś?

Przecież mogłaś przyjść do mnie. Wiem, że nie byłam idealna, ale nikt nie jest. Więc, dlaczego nie dałaś mi szansy? Przecież spróbowałabym Ci pomóc. Zrobiłabym wszystko co w mojej nocy, abyś nie sięgała po to ostateczne rozwiązanie. Abym nie musiała tego oglądać. Jak kończysz z problemami raz na zawsze. Jak odtrącasz mnie już na zawsze.

Wiesz jak wyobrażałam sobie nasze życie? Jako wiecznie nierozłączne przyjaciółki, które przetrwają wszystko. Niestety były to tylko mrzonki, które rozwiałaś jednym czynem. A teraz wiem, kto jest temu winien.

Camille

-Jest już pani gotowa?- męski głos sprawił, że skulona przy małym biurku, postać drgnęła.- Musimy zaczynać.

-Oczywiście- mruknęła dziewczyna i wierzchem dłoni starła samotną łzę z policzka.- Nie mamy czasu do stracenia.

Mężczyzna usiadł naprzeciwko kobiety i powolnymi ruchami zaczął układać papiery. W końcu chwycił białe pióro w dłoń i spojrzał znacząco na dziewczynę, która po raz ostatni pociągnęła nosem i wyprostowała się dumnie.

-Chce pani oskarżyć pana Harry` ego Jamesa Pottera i Dracona Lucjusza Malfoy` a o nieudolne prowadzenie śledztwa, zniesławienie, oraz o nadużycie władzy?- zapytał i spojrzał na nią surowo.

-Zgadza się- odparła i potarła delikatnie prawe ramię.- A także Sandy Cromwell.

-Widzę- warknął auror i zapisał coś w papierach.- Proszę mi opowiedzieć o wydarzeniach z dwutysięcznego roku- poprosił niechętnie. 

Jest początek, dość nietypowy, ale jest.